Katarzyna Walotek-Ściańska
Teatry publiczne w województwie śląskim a social media
Wydawnictwo Naukowe Śląsk
Katowice 2015
Publikacja została objęta patronatem miesięcznika społeczno-kulturalny „Śląsk”, pisma poświęconego kulturze i edukacji kulturalnej „Scena” oraz Towarzystwa Kultury Teatralnej.
Niniejsza monografia nie jest tradycyjną pracą z dziedziny teatrologii. Sytuuje się na pograniczu teatrologii, zarządzania oraz elementów medioznawstwa i komunikologii. Podejmuję nowatorską próbę interdyscyplinarnego kompleksowego zaprezentowania wybranych aspektów kulturowego wymiaru komunikacji wirtualnej w skali lokalnej, z uwzględnieniem gwałtownych przemian w zakresie interakcji medialnej i komunikacji oraz różnorodnych form i instrumentów współczesnej komunikacji.
Moim zdaniem, we współczesnej rzeczywistości kulturowej, określanej mianem: kultury konwergencji, kultury partycypacji czy kultury Web 2.0 konieczne jest prowadzenie badań o charakterze międzyobszarowym oraz poszukiwanie nowych narzędzi do oglądu i analizy działań kulturowych.
Tylko taka interdyscyplinarna perspektywa dała mi szansę na pełną analizę obecności teatru jako instytucji kultury w mediach społecznościowych, wskazanie strategii nawiązywania dialogu oraz tworzenia przestrzeni kontaktu z widzem w sieci. Udowadniam wpływ mediów społecznościowych na promocję i popularyzację działań artystyczno-teatralnych, na sposób odbioru kultury i sztuki oraz ich rolę jako medium reklamy. Mam nadzieję, że książka będzie stanowić istotny wkład w wiedzę o funkcjonowaniu teatru jako instytucji kultury i miejscu kultury teatralnej w mediach społecznościowych oraz zostanie włączona do akademickich programów zarządzania kulturą.
Katarzyna Walotek-Ściańska
Fragmenty recenzji wydawniczych:
Bardzo interesująco zarysowany jest cel pracy, którym jest zamiar, jak pisze Autorka, pokazania „bogactwa projektów teatralnych i różnorodnej tradycji” teatrów publicznych działających w świecie współczesnych metod promocji i prezentacji w social mediach. Szczegółowe cele to z kolei próba odpowiedzi na kilka istotnych pytań związanych z obecnością teatrów w przestrzeni mediów społecznościowych. Sposób ujęcia tych zagadnień powoduje, że książka naukowo przynależy nie tylko do dyscyplin wskazanych w tytule (teatrologia i medioznawstwo), ale także do zakresu wiedzy o zarządzaniu kulturą. Wszystkie założone przez Autorkę we Wstępie cele pracy zostały zrealizowane, powodując, że książka stanowi istotny wkład w wiedzę o funkcjonowaniu teatru jako instytucji kultury we współczesnym świecie.
Najbardziej wartościową poznawczo jest część książki dotycząca mediów społecznościowych. Ujawnia ona bardzo dobre metodologiczne przygotowanie Autorki, która w opisach social mediów sprawnie posługuje się narzędziami medioznawczymi i socjologicznymi przy prezentacji wyników badań przeprowadzonych na reprezentatywnych grupach. Rzetelność naukowa idzie w parze z opracowaniem materiału badawczego w sposób dostępny nawet dla mniej doświadczonego czytelnika, być może również dlatego, że Autorka „przenosi” do wersji drukowanej wygląd stron internetowych. Książka jest bogato ilustrowana i oddaje różnorodność form oraz sposobów funkcjonowania social mediów. Kwestia mediów społecznościowych pojawia się w pracy w ścisłym związku z działalnością teatrów i to czyni z niej nowatorską propozycję badawczą, skierowaną, co już zostało wspomniane, nie tylko do wąskiego grona odbiorców.
(…) praca Katarzyny Walotek-Ściańskiej pt. Teatry publiczne w województwie śląskim a social media to bardzo ważna propozycja naukowa, wskazująca na możliwość praktycznego wykorzystania przeprowadzonych badań przez osoby działające w kulturze teatralnej. Odbiorca otrzyma w publikacji Katarzyny Walotek-Ściańskiej niezwykle bogaty, potwierdzony rzetelnymi i rozbudowanymi badaniami medioznawczymi i socjologicznymi, obraz miejsca kultury teatralnej w social mediach.
Prof. AJD dr hab. Anna Wypych-Gawrońska
Autorka recenzowanej pracy podjęła się ambitnego zadania opisu strategii funkcjonowania teatrów publicznych w województwie śląskim w odniesieniu do form ich promocji i reklamy w mediach społecznościowych.
Kompozycja książki, kolejność i zawartość poszczególnych rozdziałów wskazują na bardzo dobrą orientację Autorki w zakresie opisywanych zagadnień. Potwierdza to również dobór publikacji z zakresu teatrologii, zarządzania instytucjami kultury oraz socjologii mediów. Książka napisana jest przystępnym językiem, sposób przedstawienia metod badawczych oraz samych wyników badań jest niezwykle klarowny, a zamieszczone w opracowaniu fotografie w istotny sposób wzbogacają jej walory informacyjne i estetyczne.
W związku z tymi walorami książka może być adresowana do szerokiego grona czytelników zainteresowanych tytułową problematyką, ale także do osób profesjonalnie i naukowo zajmujących się zagadnieniem zarządzania komunikacją medialną w odniesieniu do instytucji kultury i przy wykorzystaniu mediów społecznościowych. Sądzę także, że może być ona inspirująca zwłaszcza dla kadry kierowniczej tychże instytucji oraz decydentów politycznych, którzy zarządzają finansowaniem takich działań.
Autorka w swojej publikacji uwzględniła także publikacje bibliograficzne dotyczące poszczególnych teatrów w województwie śląskim, co może stanowić inspirującą wskazówkę do dalszych badań związanych z tą problematyką.
W związku z tym z pełnym przekonaniem rekomenduję książkę Pani Katarzyny Walotek-Ściańskiej do druku, gdyż jest ona ważnym źródłem informacji odnośnie tytułowej problematyki zarówno dla teoretyków (badaczy, środowisk akademickich, studentów), jak i praktyków zajmujących się wdrażaniem konkretnych modeli zarządzania informacją w odniesieniu do instytucji kultury, a zwłaszcza teatrów w Polsce.
Prof. nadzw. dr hab. Agnieszka Ogonowska (Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie)
Praca p. Walotek-Ściańskiej jest nowatorska, jest potrzebna, jest napisana bardzo dobrym językiem, jest przejrzyście ułożona, jest kompetentna (…) Jest pracą, którą na pewno warto, wręcz trzeba drukować – i to pilnie, jest pracą, którą powinni przeczytać m.in. organizatorzy, dyrektorzy i administratorzy teatrów, pracownicy i studenci akademickich programów zarządzania kulturą (…)
Książka p. Walotek-Ściańskiej powinna zapoczątkować refleksję serio (i to refleksję pogłębioną) nad relacjami instytucje kultury – media społecznościowe.
prof. dr. hab. Emil Orzechowski (Uniwersytet Jagielloński)
There are 0 comments